شب اول
از دست آدمها خستم. وسط فیلمی که همه دارن بهش می خندن پا میشم و میام بیرون. میام تو اتاقم‚ پنجره رو باز می کنم و به درخت چنار تنهای باغمون خیره می شم.
دلم گرفتست. نمیدونم چند ساعت گذشته‚ اما دیگه دلم داره می ترکه. می رم سمت در اتاق. در رو باز می کنم و از پله هامی رم پایین.
اما کسی تو هال نیست.
تنهای تنهام.
شب دوم
وسط یه سریال عادی پا می شم میام بالا. خسته تر از اونم که خستگی رو حس کنم. دلم می خواد به یکی بگم چقدر خستم. به یه دوست (تنها دوستم) sms می زنم.
بهش می گم خستم‚ می خوام بخوابم به این امید که خستگی رو فراموش کنم.
بهم جواب می ده: "خب بخواب! شب بخیر."
بازم به درخت چنار تنهای باغمون نگاه می کنم تا خسته شم.
می رم سمت در اتاق. در رو باز می کنم و از پله هامی رم پایین.
اما بازم کسی تو هال نیست.
تنهای تنهام.
شب سوم
وسط یه فیلم غم انگیز پا می شم میام بالا. فیلم واسم تکراریه. هزاران بار دیدمش. از پله ها میرم بالا. در اتاقم رو باز می کنم. پنجره رو باز می کنم و باز همون درخت چنار تنها.
بهش نگاه می کنم اما اون خسته تر از منه. میام پایین. نگام به صفحه نمایش تلویزیون می افته.صحنه ی سیاه و تاریک مثل زندگیم!
در هال رو باز می کنم و می رم تو باغ.
میرم سمت درخت چنار تنهام و بعد...
همه چیو تمام می کنم.
میلاد کامکار
Hatred
Driving down the valley, I felt dizzy. I was driving the whole day and now it was 10P.M. I drove another 30 minutes till…
Shall I stop? It's already 10.30 and there won't be cars passing in this road till morning to give him ride.
I stopped the car and signaled him to come in.
Neither I said a word nor did he. I pushed the accelerator down and the car started to move forward smoothly.
I don’t know why, but I felt a little bit strange toward this man. He is not a handsome one, but is not an ugly one too. Why am I thinking about his face? Why is it the least important for me?
I continue to drive without feeling him for a few minutes.
He lit a cigarette and asks me if I want one or not, but it's just a feeling of hatred in me! Why is it like this?
I reject the cigarette in the best manner I could, and actually with all my temper to prevent myself to put his lit cigarette in his left eye!
A few minutes passes.
Why did I felt so savage a few minutes ago? Why is it all happening to me?
He puffed the last amount of smoke he had inhaled from his now off cigarette and dropped its filter out of window.
Why am I feeling this much hatred toward this man? I am so angry. For a moment all the plan comes in my mind.
I pull over and tell him I need water, so I am going to take a bottle from the trunk. I go out of the car, open the trunk and fetch the rifle out of its place.
I put my left hand in which I am holding the gun, behind my back and then I go toward his window.
Then so unexpectedly I aim him with the gun and shout at him:
"Come out of the car…"
He does come out.
Stay there.
He does.
And then I shot all my 9 bullets in his face and heart before his body even fell on the snow covered ground…
By: Milad Kamkar